A teraz kilka slow o poczatku tej historii.
A zaczelo sie wszystko dawno... dawno temu,wtedy gdy to po stracie swojego ukochanego domku, postanowilam za wszelka cene znalezc nowy dom. Szukalam dlugo i z przerwami, w sumie 5 lat, trwalo to tyle, gdyz moje poszukiwania uskutecznialam w zasadzie... pieszo. Wygladalo to tak, ze do miejsca poszukiwan dojezdzalam jakimis srodkami komunikacji dalekobieznej, po czym penetrowalam dany teren pieszo. Wynajmowalam zwykle jakies niedrogie lokum, najczesciej u prywatnych ludzi, po czym zaopatrzona w mapy okolicy, wygodne buty i plecak.... wyruszalam na szlak.
Przez pierwsze dwa lata szukalam w Izerach, tak sobie wymyslilam, ze wlasnie tam, w gorach uwije sobie gniazdko. Wiec chodzilam od wsi do wsi, pytajac miejscowych o jakies domy do kupiena, badz widzac jakies opuszczone domostwa, szukalam ich wlascicieli. Oprocz tego
wertowalam gazety i zachodzilam tez do miejscowych biur nieruchomosci. Bylo to dla mnie o tyle dobre i wygodne, ze gdy ktos z takiego biura wiozl mnie, aby pokazac mi dom... to ja potem zostawalam w tej okolicy i penetrowalam ja na swoj sposob. I tak kazdego roku po kilka miesiecy poszukiwan, wedrowek, rozczarowan.... bo wszystko bylo albo za... male, albo za duze, albo za drogie... albo za bardzo ucywilizowane. Uff... mialam naprawde dosyc!